Poręczny przyrząd pozwala wykazać różnice w przewodnictwie cieplnym różnych metali. Może posłużyć do sprawdzenia intuicji uczniów w kwestii przewodzenia ciepła przez często spotykane przewodniki i uszeregować je od najlepszego do najgorszego. Weryfikacja przypuszczeń odbywa się dzięki obserwacji (i słuchaniu) odpadających od prętów gwoździ, trzymających się przyrządu dzięki parafinie.
Budowa/Opis techniczny:
Na stalowym pręcie o długości ok. 28 cm z izolującą rączką znajduje się mosiężne gniazdo w kształcie sześciokątnej nakrętki o szerokości ok. 2 cm, z którego promieniście wychodzi 5 prętów metalowych o długości 10 cm każdy: aluminiowy (oznaczenie na mosiężnym gnieździe: A), mosiężny (B, ang. brass), stalowy (S), inwarowy (N) i miedziany (C, ang. copper). Masa urządzenia to ok. 150 g.
Do zestawu dołączona jest bryła wosku do przymocowania w oznaczonych punktach prętów pięciu gwoździków (brak w zestawie).
Zestaw wymaga odpowiedniego przygotowania przed każdym przeprowadzeniem doświadczenia, co wymagać będzie użycia źródła ciepła w postaci zapalniczki lub palnika ręcznego (Chemiczny Zestaw nr 32).
Przyrząd kładziemy płasko na podkładce, np. gazecie, nacięciami na końcach metalowych prętów do góry (powinny być wtedy widoczne litery oznaczające materiały na sześciokątnym gnieździe tych prętów). Trzymając grudkę parafiny nad nacięciem na jednym z prętów zapalniczką lub palnikiem ręcznym topimy parafinę tak, aby jedna kropla spłynęła do nacięcia. Powtarzamy to dla pozostałych czterech otworów. Następnie wciskamy palcami w każdy otwór zalany parafiną jeden z gwoździ uważając, aby nie poruszać nim na boki. Po wciśnięciu wszystkich gwoździ przyrząd jest gotowy do użycia.
